- strącić z piedestału
- све́ргнуть с пьедеста́ла, ниспрове́ргнуть
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
strącić — kogoś z obłoków (na ziemię) «przywołać kogoś do rzeczywistości, przywrócić komuś (rozmarzonemu) realny obraz sytuacji» Strącić kogoś, coś z piedestału zob. piedestał 3 … Słownik frazeologiczny
spaść z piedestału — {{/stl 13}}{{stl 7}} stracić swoje dotychczasowe duże znaczenie, poważanie u innych : {{/stl 7}}{{stl 10}}Spadł z piedestału, kiedy zmienił się układ sił w parlamencie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
strącać — Strącić kogoś z obłoków (na ziemię) «przywołać kogoś do rzeczywistości, przywrócić komuś (rozmarzonemu) realny obraz sytuacji» Strącić kogoś, coś z piedestału zob. piedestał 3 … Słownik frazeologiczny
piedestał — 1. Postawić, stawiać kogoś, coś na piedestale; wynieść kogoś, coś na piedestał «obdarzyć, obdarzać kogoś, coś wielkim szacunkiem, przypisać, przypisywać komuś wielkie zalety, zasługi, uznać, uznawać wielką wartość czegoś»: Mój ojciec był… … Słownik frazeologiczny
spaść — I dk XI, spadnę, spadniesz, spadnij, spadł, spadłszy spadać ndk I, spaśćam, spaśćasz, spaśćają, spaśćaj, spaśćał 1. «opuścić się szybko z góry na dół; odrywając się od czegoś, tracąc równowagę, zlecieć z góry na dół; opaść w dół» Spadł deszcz,… … Słownik języka polskiego
piedestał — m IV, D. u, Ms. piedestałale; lm M. y «podstawa, na której ustawiane są: pomnik, popiersie, kolumna; postument, cokół» ◊ Postawić kogoś na piedestale «przypisać komuś wielkie cnoty, zalety, zasługi; ocenić kogoś wysoko» ◊ Spaść z piedestału… … Słownik języka polskiego